Wiosna 1939 roku, a trzypokoleniowa rodzina Kurców stara się wieść normalne życie w cieniu nadchodzącego Holokaustu. Dyskusje przy domowym stole związane są z narodzinami dzieci, beztroską codzienności, z dala od złowieszczych nastrojów w ich rodzinnym Radomiu.
Jednak widmo zagłady unoszące się nad Europą stanie się nie do wytrzymania, a rodzina Kurców rozproszy się po całym świecie.
Powieść z zapierającą dech w piersiach intensywnością przenosi nas z paryskich jazzowych klubów do barbarzyńskiego więzienia w Krakowie, z północnoafrykańskich portów do najdalszych zakątków syberyjskiego gułagu i udowadnia, jak w czasach zagłady i terroru ludzki duch potrafił znaleźć siłę, aby przetrwać, a nawet zatriumfować.

Tęsknota za miłością, pragnienie domowego ciepła i rodzinnego szczęścia to najbardziej poruszające wątki powieści, której tło stanowi rosyjska historia XX wieku z jej wstrząsami i przemianami: wojna, głód, przymusowe ewakuacje, wysiedlenia, wszechwładza KGB i lęk przed nią oraz przemiany kapitalistyczne.

Losy trzech kobiet wplecione w dramatyczny bieg historii, skupione wokół jednego mężczyzny. Łazarz Lindt, genialny fizyk i jeden z twórców sowieckiej bomby atomowej, został naznaczony przez nieodwzajemnioną miłość i staje się przyczyną cierpienia, bólu i nienawiści. W ślepym uwielbieniu swojej żony Galiny nie dostrzega, że wzbudza jej skrajną niechęć. To trudne i skazane na brak porozumienia wspólne życie sprawia, że Galina staje się odpychającą i zgorzkniałą kobietą. Jako wdowa po Łazarzu zafunduje zimny wychów swojej wrażliwej i spragnionej ciepła osieroconej wnuczce.